In 2014 was ik ruim een week in Hindeloopen. Om te werken aan de laatste regels van mijn boek de ‘Contentbijbel’.
In het straatjeslabyrint van het stadje vond ik een slagerij. Zo’n ouderwetse. Met witte tegeltjes tegen de muren, en een blozende slager in een slagersjas die gelukkig niet smetteloos wit was. Bij binnenkomst keek hij me nieuwsgierig aan, nam mijn bestelling op -een entrecôte, onsje salami en ontbijtspek- en ik keerde twee dagen later terug. Toen hij mij zag, vroeg hij of de entrecôte had gesmaakt.
Bam, een shot oxytocine, ding dong, verbinding en affiniteit, alles in een keer, in een slagerij in Hindeloopen.
De man had mij één keer eerder gezien, enkele dagen terug alweer, en direct mijn bestelling onthouden.
Ik raakte met hem aan de praat, vertelde wat ik deed in het te mooie stadje, en weer twee dagen later schmierde hij hoe het ging met de beroemde auteur, die toch maar mooi steeds bij hem in de slagerij kwam.
Voordat ik die zaterdag terug naar Amsterdam reed, ging ik nog even bij hem langs. Voor een paar droge Friese worsten voor thuis. Het afscheid was hartelijk. Mooie man, dacht ik, een vakman.
Oktober vorig jaar sloot slagerij Johan Langbroek in Hindeloopen na 42 jaar de deur. In de Leeuwarder Courant stond een mooi verhaal over hem. Zijn vader was medicus, en ook Johan zou wetenschappelijke carrière maken, maar na drie weken verruilde hij de hbs voor de vakschool detailhandel. Hij wilde slager worden. Zijn vrouw Annie had hij in de winkel versierd met een bakje filet américain. ‘Dat ferkochten we allinne yn it wykein, mar foar har makke ik it ek op moandei.’
Johan introduceerde in Hindeloopen kipfilet en hamburgers. ‘Dy hienen se noch noait sjoen’. Toen barbecueën in schwung raakte, begon hij met barbecueën. Befaamd waren zijn kruidenmixen, zijn Hylper Schijf en eigen marinade.
De Hindeloopers kwamen graag bij hun slager, las ik. Even hun hart luchten. ‘As ien fiif foar seizen binnenstapte, wist ik dat der wat wie’. Naast slager was hij ook luisterend oor. ‘Yn it kassalaat leinen fjouwer pinkoades. Fan âlde minsken dy’t dat net ûnthâlde kûne’.
Zorg ervoor dat jij zo’n Johan bent. Iemand die de tijd voor mensen neemt. Een vakman die mensen geeft wat ze nodig hebben. Ze inspireert en meeneemt naar nieuwe smaken, en naar ze luistert als ze even iets kwijt willen. Een man bij wie mensen zich thuis voelen, iemand die ze vertrouwen. Omdat ze voelen dat ze ertoe doen. Dan heb jij geen advertenties, banners en andere kunstgrepen nodig om mensen naar je winkel te lokken. Dan komen mensen vanzelf.
Doe geen banner, maar ben er.
De winkel van de ‘slachter van Hylpen’ aan de Burensteeg 5 staat nog altijd leeg. Geen opvolger, geen overnamekandidaat. Het moet voor iedereen in Hindeloopen voelen als een groot gemis.
