Heb jij het wel eens gezien, dat allereerste tv-spotje uit 1941. Niets meer dan een radiocommercial met op de achtergrond een doods beeld. Gold ook voor de eerste televisiereclame in Nederland uit 1967. Net zo’n radiospotje, voor de krant, grappig genoeg.
Ook de eerste websites: ze oogden als brochures. De eerste auto was een paard en wagen, met dan zonder paard en met paardenkrachten. De eerste mobiele telefoon was een vaste telefoon, zonder snoer.
Ik las afgelopen week een citaat van Marshall McLuhan (1911-1980), een Canadese filosoof en mediawetenschapper, vooral bekend door zijn uitspraak ‘The Medium is the Message’. In zijn boek ‘Understanding Media’ staat: ‘When any new form comes into the foreground of things, we naturally look at it through old stereos. We can’t help that. (…) We’re just trying to fit the old things into the new form, instead of asking what the new form will do to all the assumptions we had before. This is not good.’
Nieuwe technologieën bekijken we vanuit oude ogen. Vanuit een achteruitkijkspiegel. In plaats van ons af te vragen, hé, een nieuwe technologie, hoe kunnen we die op een andere manier toepassen. Hoe kunnen we daarmee iets realiseren wat ons tot op heden nog niet is gelukt. Vooruitkijken in plaats van naar achteren.
Contentmarketing. Veel bedrijven en organisaties bezien het als ouderwetse reclame. Als een middel voor zelfpromotie. Als uitlaat voor campagnes. Met een blogpostje hier, een viraal bedoeld filmpje daar, een zelfpromo daar, een marketingbericht daar, afgewisseld met zo nu en dan een Facebook-campagne.
Contentmarketing is een schiettent waar iedereen van sales en marketing af en toe een paar campagneschotjes mag wagen. Zelden schieten ze raak, maar niet geschoten is altijd mis. Ook al heb je geen doordacht doel, geen weloverwegen strategie, geen noodzakelijke follow-up. Er is helemaal niets welbewusts behalve een monomane drive om views, duimpjes en andere korte termijn beloningen te verzamelen.
