Selecteer een pagina

Ik kook graag. Kijk ook graag naar hoe chefkoks dat doen. Om inspiratie te krijgen en het op mijn eigen manier net even anders te doen. Roeiend met riemen die ik niet heb.

Mijn schoonzus was laatst in haar geboorteland Zuid-Korea. Zoals elke Koreaan die ik ken, heeft zij iets met eten. Niet vreemd dat zij op pelgrimage ging naar het Baekyangsa Klooster. Een oase van beekjes, bomen en heiligdommen waarover immer een zacht strijklicht valt. In dat licht kookt Jeong Kwan. Geen exquise gerechten in een Michelin-tempel, maar tempelvoedsel in een boeddhistisch klooster.

Mijn schoonzus wilde een paar dagen bij haar meekijken. Ging kokkerellen en mediteren, en kwam bijkans verlicht terug.

Je kunt Jeong Kwan ook dichterbij bezoeken, op Netflix. Gun jezelf die aflevering van Chef’s Table. Om haar te zien koken, om haar woorden te proeven. En met mij mee te denken over hoe ze toch die ‘shiitake gekookt in sojasaus’ maakt.

Na het bekijken van Chef’s Table begrijp ik dat dit mij alleen gaat lukken als ik mijn ego loslaat.

Jeong zei: “Creativiteit en ego gaan niet samen. Als jij jezelf bevrijdt van de vergelijkende en jaloerse geest, opent je creativiteit zich eindeloos.

“Zoals water uit een fontein spuit, spuit creativiteit uit elk moment.

“Je moet jezelf niet in de weg staan. Je moet geen bezit worden van je omgeving. Je moet de omgeving in bezit nemen, de fenomenale wereld om je heen.

“Je moet vrijelijk in en uit je geest kunnen gaan, dat is vrij zijn. Het is onmogelijk dat je je creativiteit niet kunt openstellen. Er is geen ego. Dat geloof ik niet.”

Ik was even stil. Haar woorden rolden nog over mijn tong.

Creativiteit. Gebruik je omgeving. Gebruik elk moment. Zonder regels, zonder nadenken. Trek je van niks en niemand iets aan en ga gewoon doen. Doen wat je denkt dat je moet doen. Laat je ideeën uit je hoofd spuiten zoals water uit een fontein.

Show Buttons
Hide Buttons