Ik ben verhuisd. Vanuit mijn werkkamer kijk ik sinds juli vorig jaar uit over het IJsselmeer dat randje Amsterdam gek genoeg het IJmeer heet.
IJburg heet mijn nieuwe habitat. Het is er fijn en voelt als vakantie. Een dingetje: het waait er hard. Fietsen naar de stad geeft steevast fikse okselplakkaten.
Daarom neem ik vaak de tram. Er loopt slechts één lijn naar de stad, tenminste, als die tram loopt, want vaak komt die niet. Lijn 26 is met 23.000 reizigers één van de drukste verbindingen van Amsterdam, maar kampt continu met storingen en andere malheur. Het laat de lokale vervoerder GVB al jarenlang koud. Ook dat is Amsterdam.
Ik doe wat iedereen doet in de tram. Ik verschuil me berustend achter mijn mobieltje of duik in de ochtendkrant. Liever nog laat ik mij vangen in de conversaties van andere passagiers.
Twee moeders, voor mij. Het gaat over het konijn van een dochter van een van de twee. Kareltje heet de hangoor, Sterre de dochter. Het beest voelde zich allesbehalve okay en de moeder was met haar dochter en Kareltje naar de dierenarts gegaan.
Die had Kareltje gewogen, naar zijn konijnenhart geluisterd en zijn opgezwollen maag bevoeld. Met antibiotica en instructies waren ze naar huis gestuurd.
“Gisteren werd ik gebeld door de dierenarts. Zij vroeg Ster aan de telefoon. Hoe het ging met Kareltje en of hij zijn pilletjes al had gekregen. Mocht er echt nog iets zijn waarover zij zich zorgen maakte, kon zij haar altijd bellen. Joh, ik was zo verbaasd, echt geweldig lief van haar. Het gaat om een konijn. Ik werd laatst door mijn huisarts naar het ziekenhuis gestuurd om een mammografie te maken, gelukkig was het niks ernstigs, maar ik heb nadien niks van haar gehoord.”
“Bij mij ook schat, een ander niveautje hoor, maar laatst kwamen de glazenwassers weer eens niet opdagen, en dat was voor de derde keer. Natuurlijk kreeg ik geen excuus.”
Servicemedewerkers die niet komen opdagen; afspraken die niet worden nagekomen; bestellingen die veel later arriveren: wanneer je als bedrijf niks van je laat horen, hetgeen is verworden tot de nieuwe standaard, interpreteren mensen dat als ‘geen interesse’. Bel eens wel met je klanten, verras ze, en je zult zien, ze vertellen het al hun vrienden.
Volgens mij ruik ik een kans.
